Forum Tatoo & Piercing Strona Główna
  FAQ   Szukaj   Użytkownicy   Grupy    Galerie   Rejestracja   Profil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości   Zaloguj 
Dorosła dojrzałość

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Tatoo & Piercing Strona Główna -> Tatuaż
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
widoo
Site Admin
Site Admin



Dołączył: 22 Kwi 2006
Posty: 93
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Podlasie

PostWysłany: Sob 23:13, 22 Kwi 2006    Temat postu: Dorosła dojrzałość
Obserwując wasze pytania, widzę, że ten temat nie został do końca wyjaśniony. Każdorazowe powtarzanie przez innych tekstu "jesteś za młody/a" doprowadza was jak widzę do szału. Lecz czy jest to bezsensu?
Kiedyś myślałem, że gdy będę miał tatuaż będę w pewien sposób wyżej od ludzi ze swojego otoczenia. To ja mam coś, co pozwala mi czuć się w pewien sposób lepszym, przecież inni tego nie mają. Poszedłem do znajomego zażyczyłem sobie małego tribala na nodze. Uznałem (tak mi się wydawało), że nie potrzebuje większego tatuażu i ten, który będzie nie doprowadzi do rozpaczy moich rodziców. Po wykonaniu byłem z niego bardzo zadowolony, ale przez pierwsze 2 tygodnie. Pomijając metody jego wykonania i jego wygląd po wygojeniu, doszedłem do wniosku, iż jest za mały. Mały ja sam nie jestem, a ten tatuaż wyglądał jak czarna, przepraszam niebieska plama na łydce. Trzeba coś z tym zrobić. Postanowiłem dołożyć jeszcze kilka elementów. Skracając historię, konkluzją jest biomechanika o wymiarach 37 cm na 25 cm, która pokrywa moją nogę. Zmarnowałem na to przeszło 2 lata. Kombinacje, co by tu jeszcze dopchnąć zajęły mi tyle czasu, nie sama praca. Zmarnowałem też sobie kawałek ciała, który "zagospodarowałbym" trochę inaczej. Rozpoczynając pracę miałem 16 lat i do lat 18 walczyłem z tym tatuażem. Dopiero, gdy osiągnąłem wiek właściwy do wykonania tatuażu pomyślałem, że teraz jestem gotowy na podjęcie trafnej decyzji. Na topie były "groźne" wzory. Zdecydowałem się na czaszkę na łopatce. Z tego tatuażu byłem naprawdę zadowolony. Ładnie wykonany, spełniał moje wymagania. Do czasu. Znowu był za mały! Zacząłem go znowu powiększać i w ten sposób mam niedokończony tatuaż od długiego czasu. Nie wiem czy uda się go kiedykolwiek skończyć. Nie wynika to powiększanie z mojej manii wielkości, lecz z próby doprowadzenia czegoś do końca. Dzisiaj patrząc na swoje pomysły, czasem się śmieję sam z siebie, lecz zaraz przypominam sobie, że ja nie zakończyłem tej pracy i stworzyłem sobie niekończący się kierat, pracę, której ja nie skończę. Tak kończą się tego typu historie, na 10 przypadków tylko 2 kończą się dobrze. Są zadowolone ze swojego tatuażu i nie żałują, że zdecydowały się tak wcześnie na tatuaż. Większość przypadków to cover-up, który może trwać latami i diametralnie zmienić tatuaż. Jego kształt i styl będzie wymuszony kształtem i stylistyką poprzedniego i nie będzie już świadomym, dobrowolnym wyborem. Staję się on niejako próbą wyciszenia własnego pojęcia sztuki bądź estetyzmu, traci swoje wartości. Mówi się wtedy, że mam nauczkę i będę pouczał innych, aby nie popełnili tego błędu, ale czy naprawdę musimy być mądrzy po szkodzie? Nie musimy. Można posłuchać np. takiego Dantego i zaczekać, aż burza hormonów ucichnie i wtedy podjąć świadomą decyzję o tym, jak będzie wyglądać nasze ciało. Podejmując się każdej modyfikacji swojego wyglądu mamy jakąś wizję samej/go siebie, do której dążymy. Nawet to, co nam wydaje się spontaniczne, nagłe jest w rzeczywistości przemyślane, mniej lub bardziej. Dziewczynki 8 letnie lub nawet młodsze czasem nie mają wyboru, gdyż nadgorliwe babcie ze swoją wizją jak ma ich wnuczka wyglądać, ciągną dziecko do salonu kosmetycznego na przebicie uszu. Na komunii wnuczka musi mieć ładne złote kolczyki i nie może odstawać od innych. Spotkałem kiedyś dziewczynę, która nienawidziła swojej babci za taki zabieg. Jeśli czytają to rodzice lub przyszli rodzice to niech się zastanowią nad faktem, iż sami świadomie poddajecie swoje dziecko nieodwracalnej modyfikacji. Jak oglądacie discovery to śmieszy lub oburza was fakt kształtowania czaszek lub chiński, już nie praktykowany sposób modyfikacji stóp, aby były jak najmniejsze? Wy niejako poddajecie dziecko takiemu samemu zabiegowi. Nie daje się tego tłumaczyć, że jest to mniej barbarzyński sposób, ponieważ zmieniacie to, co wytworzyła natura poprzez was. Czy wizja babci musi być zawsze waszą wizją? Nie lepiej pozostawić ten wybór dziecku, które ma już jakąś świadomość i będzie miało w przyszłości wizję samego siebie? Nasz wygląd kształtuje otoczenie. Ludzie mijani na ulicy, znajomi, przyjaciele, którzy pomimo swej obojętności lub swobody, jaką na pozostawiają, zmieniają nas samych na kształt reszty jednostek. Nie ma takich ludzi, którzy całkowicie nie zwracają uwagi na swoją opinię. Nasza jaźń subiektywna kształtuje się pod wpływem otoczenia. Jaźń subiektywna jest to wyobrażenie o własnej osobie, wytworzone pod wpływem innych ludzi. Powstaje dzięki temu poczucie własnej wartości, poziom samoakceptacji i poziom samooceny. Podczas gdy w życiu nagminnie poddawani jesteśmy kulturowemu ideałowi osobowości. Jest to narzucony przez społeczeństwo model, według którego człowiek powinien kształtować swoje zachowania. Ideał ten jest odzwierciedleniem pożądanych cech, wysoko cenionych w danej grupie. Realizowanie tego ideału ściąga na jednostkę różne nagrody, staje się ona usankcjonowana pozytywnie. Natomiast, gdy zachowania są rozbieżne z nim, są one przedmiotem usankcjonowanym negatywnie, jednostka zostaje odrzucona przez grupę. Składa się na to również nasz wygląd, akceptowany przez dane społeczeństwo bądź nie. Mowa jednak przede wszystkim o zachowaniach, które idą w parze z naszym wyglądem. Pewien styl ubierania pociąga za sobą w pewnym momencie nabywane zachowania. Kształtując dziecko po "waszemu" pomagacie mu przystosować się do roli życiowej, jej negacji bądź kreacji nowej roli. Tyle z socjologii. Ale jak to ma się do wieku i tatuażu? Właśnie ma i to wiele. Kulturowy ideał osobowości na szczęście, nie jest czymś sztywnym i nie zamienialnym. Każde z nas jako jednostka ma wpływ na jego późniejszy kształt. Tatuaż przestał być tylko negatywnym zjawiskiem, uzyskał większą tolerancję społeczeństwa. Stąd bierze się coraz młodszy wiek tatuowanych i chcących się poddać temu zabiegowi. Oczywiście nie jest to jedyny czynnik. Mamy tutaj również modę i szczeniacką pogoń za czymś nowym, lecz są one na równi z tą tolerancją. Spowszednienie tatuażu, zaniża wiek tatuowanych i sprawia coraz więcej dziwnych wypadków. Czy jest, zatem zły? Nie, jest to raczej zjawisko na zasadzie błędu statystycznego. Ciężko jest okiełznać to pragnienie posiadania namacalnego dowodu naszej odmienności lub próby bycia w tej grupie. Instynktownie dążymy do bycia w jakiejś grupie i nie chcemy zostać odtrąceni. W tym przypadku jest to grupa tatuowanych. Jednak wcześniejsze bycie w tej grupie nie da wam wyższej pozycji w niej, może nawet przynieść efekt odwrotny. W każdej grupie jest jakiś lider, który może skazać was na rodzaj "banicji'. Większość tatuowanych ma wyższe pojęcie sztuki od przeciętnego śmiertelnika, jak malarze, rzeźbiarze czy inni artyści. Wiedzą, co jest sztuką a co tandetą. Gdy zrobicie pierwszy tatuaż mając lat piętnaście, za lat dziesięć nie będzie on wyglądał pięknie. Co u dużo mówić zostaniecie zepchnięci na pole zarezerwowane dla kiczu i tandety. Jak się wtedy poczujecie? Nie zrobi to na was wrażenia? Wątpię. Posiadamy jeszcze coś takiego jak jaźń odzwierciedloną. Jest to zespół naszych wyobrażeń na temat tego jak wyobrażają nas sobie inni. Jeśli zostanie ona zachwiana, spadnie też nasze poczucie wartości i samoocena. Jeśli zaś nie, znaczy się, że jesteśmy ciężko chorzy i powinniśmy się udać do psychiatry. Tylko psychopaci mają spłycone tego typu wyznaczniki własnej osobowości. Odbiór otoczenia jest kwestią indywidualną, jednych to całkowicie załamie, na drugich nie zrobi wrażenia, ale zawsze jakieś negatywne skutki będzie za sobą nieść. Mniej lub bardziej widoczne.
Przetrzymajcie to "rykowisko", zastanówcie się czy chcecie należeć właśnie do tej grupy, czy tam jest wasze miejsce. Zastanówcie się również, czy wasze dziecko musi mieć koniecznie na tą nieszczęsną komunię dziury w uszach i koniecznie złote kolczyki. Przystąpcie do jakiejś grupy świadomie a nie na zasadzie przymusu. Zobaczycie, że warto.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Tatoo & Piercing Strona Główna -> Tatuaż Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Możesz pisać nowe tematy
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group Boyz theme by Zarron Media 2003



Regulamin